خواجوی کرمانی

خواجوی کرمانی از شاعرانی است که کمتر مورد توجه و تحقیق قرار گرفته است. چند رساله منثور از خواجوی کرمانی به جای مانده است که این آثار هیچ‌گاه چاپ نشده و نسخه‌های خطی از آن‌ها موجود است که نثر سنگین و سختی دارد. «رسایل منثور خواجوی کرمانی» از جمله قوی‌ترین نمونه‌های نثر آمیخته به نظم ادب پارسی است که در سال ۷۴۸ هجری پس از بازگشت خواجو از سفرهای بیست‌ساله در کرمان تدوین شده است.